Tína má, berjablá

Fyrsta næturfrostið varð að veruleika hér á Hólum síðastliðna nótt.  Bílrúðurnar voru hélaðar í morgunsárið og gaddfreðinn pollur lá yfir bílkerrunni þegar Þórður arkaði með Anítu í leikskólann fyrr í morgun.  Það kom sér aldeilis vel að við erum búin að byrgja okkur vel upp af berjum.  Við fórum í tvo leiðangra og uppskárum helling af girnilegum bláberjum og flennistórum krækiberjum.  Seinni berjamóaleiðangurinn var farinn í gær með nesti og tilheyrandi í blíðskaparveðri.  Meðan ég og Bjarni tíndum berin samviskulega ofan í dollur, fannst Anítu betra að borða þau jafnóðum.  Sindri var mjög ákveðinn í tínslunni og bætti reglulega við bláberjum eða krækiberjum í boxin hjá okkur.  Það kom þó að því að þolinmæðin var á þrotum hjá honum og ákvað hann að tína upp í sig.

Eftir fyrri berjaleiðangurinn okkar hafði Sindri borðað heil ósköp af berjum sem endaði með því að hann ældi þeim á gólfið í mörgum kröftugum gusum og var gólfið fallega fjólublátt hjá okkur fyrir vikið.  Ekki virtist hann ætla að endurtaka leikinn eftir síðari leiðangurinn og hrósuðum við happi yfir því.  En það bar svo til þegar við Þórður vorum að fara að sofa að við heyrðum mikinn umgang frá herbergi hans og Þórður leit inn.  Þar var Sindri á fjórum fótum, berjablár í framan og alla leið umhverfis höfuðið hans að eyrunum meðtöldum.  Í mörgum gusum skilaði hann berjunum samviskulega sem hann hafði tínt upp í sig með þeim afleiðingum að það var gjörsamlega allt fjólublátt í kringum hann.  Dagurinn í dag fer því í að þrífa allt herbergið hans, dýnuna, sængina og púða.  Kauðinn liggur hins vegar í rúmi foreldra sinna og lætur dekra við sig meðan hann jafnar sig eftir átök næturinnar. 

Hugleiðing:  Við foreldrarnir fórum með Elsu í ungbarnaeftirlitið um daginn þar sem hæð og þyngd var mæld með hefðbundnum hætti.  Þegar skoðun var lokið og í ljós kom að hún var búin að sprengja skalann af völdum mikillar mjólkurdrykkju, var Þórður vinsamlegast beðinn um að fara fram og klæða hana meðan ég átti spjall við hjúkrunarfræðinginn.  Ég átti sem sagt að fylla út listann sem segir til um hvort nýbakaðar mæður séu með fæðingarþunglyndi.  Mikið er ég ánægð með að þessi listi sé til því konur sem eiga við þunglyndi að stríða þurfa nauðsynlega að fá aðstoð sem allra fyrst.  Ég velti því hins vegar fyrir mér hvort það séu rétt vinnubrögð að hafa svona pukur í kringum þetta og senda makann út.  Þær vinkonur mínar sem greinst hafa með fæðingarþunglyndi eða vott af því hafa allar talað um að með því að pukrast með þunglyndið ein úti í horni þá stuðli maður að fordómum gegn sjúkdómnum.  Auk þess er eðli þunglyndis þannig að maður leitar ekki aðstoðar hjá öðrum og því getur verið lífsnauðsynlegt að maki eða annar nákominn sé vel inni í því hvernig andlega heilsan sé hjá nýbökuðu móðurinni.  Þær ráðleggingar sem konur fá ef þær greinast með fæðingarþunglyndi eða vott af því, ætti að sjálfsögðu að gefa mökunum líka.

Svo mörg voru þau orð

Athugasemdir

[Hólmfríður (IP-tala skráð) 3.9.2008 kl. 11:55]

Það vantar alveg upplýsingar um hvaðan  berjabláir pilta sem kunna sér ekki hóf hafa þessa ástríðu. Ekki úr minni ætt, svo er víst. En gaman að heyra fréttir úr sveitinni en hvað með árangur vikunnar?

[Alda Laufey (IP-tala skráð) 3.9.2008 kl. 13:49]

Sæl Linda mín

Velkomin í bloggheiminn, og til hamingju með nafnið á litlu dömunni, ég vona að það gangi allt vel. Ég er komin til Danaveldis og er að læra myndlist. Það gegngur allt vel og mikil gleði ríkir í bænum. Ég á eftir að saka saumaklúbbsins óstrjórnlegamikið og ber ég honum mínar bestu kveðjur

Ég vona að ykkur vegni vel á Hólastað í vetur og vonadi verðum við í sambandi

Bestu kveðjur frá Englesholm

Alda

[Anna Sigga (IP-tala skráð) 4.9.2008 kl. 01:10]

Hæ Linda mín og velkomin í bloggheima. Það var nú mikið að þú stofnaðir bloggsíðu þar sem þú og þín flottu skrif gætu notið sín.

En varðandi fæðingarþunglyndið, þá er þetta að mér skilst eitthvað útpælt hvernig það er hægt að fá konur til að viðurkenna að þær þurfi aðstoð. Hér í Hafnarfirði er þetta gert í 9 vikna skoðun því þá koma ljósmæðurnar heim til manns og í því umhverfi á að vera meiri líkur á að maður svari prófinu "rétt" m.v. aðstæður. Já, það er alveg frábært að það sé farið að kanna þetta markvist þar sem þetta er víst svo algengt og mæðurnar greina þetta yfirleitt ekki á sjálfum sér.

En vonandi er Sindri Gunnar að jafna sig eftir uppköstin miklu.

Kv. Anna Sigga.

[mamma (IP-tala skráð) 4.9.2008 kl. 08:29]

Sæl verið þið sveitamenn.

Vonandi er Sindri búinn að jafna sig eftir berjaátið og líklega lætur hann sér þetta að kenningu verða. En eins og skáldið sagði: Margur verður af berjum blár og maginn fár.- En ofátið hefur oft komið manni í hann krappann hvernig svo sem á því stendur. Hún litla nafna mín drekkur sennilega bara óblandaðan rjóma fyrst hún brunar svona framúr hinum í meðlimunum í ungbarnafélaginu og er hún heilmikill ættarsómi.

Kærar kveðjur til ykkar allra

mamma E.